«شناسایی پیامدهای درکشده گردشگری توسط جامعه میزبان (مورد مطالعه: گردشگری شهری در اصفهان دهه 90)» اولین مقاله این شماره است. نگرش جامعه میزبان نسبت به توسعه گردشگری موضوعی است که بهتازگی مورد توجه قرار گرفته است. جامعه میزبان را مجموعهای از عاملان رسمی بهعنوان مسئولان و کارگزاران حوزه گردشگری و عاملان غیررسمی، مانند ساکنان منطقه گردشگری تشکیل میدهند. این پژوهش به شناسایی فهم شهروندان از پیامدهای حضور گردشگران برای فضاهای شهری اصفهان، و توصیف و تحلیل این فهم میپردازد.
دومین مقاله شماره زمستان با موضوع «سیر دگرگونی و تکامل مشارکت شهروندان در برنامهریزی شهری درگذر زمان بر پایه انگاشتهای ارتباطات و مقتدرسازی اجتماع منسجم محلی» است. این مقاله با هدف مطالعه و تحلیل چگونگی ارتقا مشارکت شهروندی در برنامهریزی شهری از طریق مقتدرسازی اجتماعات منسجم محلی در بستر ارتباطی فضای مجازی انجام شده است. بهمنظور دستیابی به اهداف مقاله متون مرتبط با چهارچوبهای مشارکت شهروندی و مقتدرسازی اجتماع منسجم محلی، مورد بازبینی قرار گرفته است.
«شهرسازی در جمهوری ترکیه؛ اصلاحات دولتی در برابر ضعف نسبی یادگیری از جامعه» سومین مقاله این شماره است. این مقاله با تمرکز بر مطالعه کشور ترکیه، تلاش بر این دارد که ویژگیهای برنامهریزی شهری را در این کشور شناسایی، و کمبودها و مشکلات آن را معرفی کند و در راستای ارزیابی و تطبیق، از چهارچوب چهارگانه فریدمن برای دستهبندی روشهای شهرسازی استفاده نموده است.
چهارمین عنوان مقاله شماره زمستان 1402 «ارائه الگوی مدیریتی برای توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد پدافند غیرعامل (مورد مطالعه: شهر شهریار تهران) است. شهر شهریار بهعنوان یکی از مراکز مهاجرپذیر استان تهران، با گسترش فیزیکی و شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی مواجه شده است. بر همین اساس هدف این پژوهش، ارائه الگوی مدیریتی مناسب برای ساماندهی و توانمندسازی این محلهها و پیشگیری از تشکیل آنها در شهر شهریار با رویکرد پدافند غیرعامل است.
ارائه الگوی کارآمد توسعه فیزیکی شهرهای تاریخی میانی براساس شاخصهای توسعه میانافزا (مطالعه موردی: شهر نایین) پنجمین مقاله این شماره است. در این پژوهش پس از شناسایی و تعیین معیارها و شاخصهای توسعه میانافزا و بومیسازی آن با شرایط شهر نائین، به تعیین پهنههای مستعد توسعه میانافزا پرداختهشده است. سپس پهنههای مستعد توسعه اولویتبندی شده و در نهایت الگوهای پیشنهادی مداخله توسعه میانافزا در این شهر و راهکارهای متناظر با آن تدوین و ارائه شده است.
و ششمین مقاله این شماره با عنوان «بازخوانی ابزار ارزیابی گرافیکی پایداری در سنجش پایداری پردیس دانشگاهی با هدف ارتقای نقش آن بهعنوان فضای عمومی شهری» است که ارائه روش و ابزاری جهت ارزیابی سطح پایداری فضای آموزشی بهعنوان فضای کالبدی-فضایی موضوعی است که در این پژوهش به آن پرداخته شده است. برای این منظور، انواع ابزارهای ارزیابی معرفی و سپس ابزار ارزیابی گرافیکی پایداری در دانشگاه (GASU) را بهعنوان یکی از ابزارهای تحلیلی بررسی کرده است.
گفتنی است، فصلنامه پژوهشهای مکانی و فضایی با هدف فراهمسازی بستری برای مطالعات در فضاهای شهری در سال 1399 با صاحب امتیازی جهاددانشگاهی اصفهان شروع به کار کرد. در ادامه عنوان این فصلنامه با نظر وزارت علوم و تحقیقات از «پژوهشهای مکانی و فضایی» به فصلنامه «پژوهشهای فضا و مکان در شهر» تغییر کرد.
این فصلنامه بر مطالعه فضاهای شهری به عنوان مکانهای میان رشتهای متمرکز شد و ضمن پیگیری ایدههای کلی مفهوم شهرشناسی، به بازسازی حوزه مطالعات شهری در زیستبوم علمی و پژوهشی کشور برای اجتناب از آشفتگیهای نظری در روششناختی در فضاهای شهری پرداخته است.
فصلنامه پژوهشهای فضا و مکان در شهر علاوه بر همکاری با انجمن GIS کشور توانسته مقالات خود را در 6 پایگاه ازجمله SID, سیولیکا و پرتال جامع علوم انسانی نمایه کند. گرید پژوهشی این فصلنامه علمی- ترویجی است که با شرکت در ارزیابی اخیر (1402) وزارت علوم و تحقیقات به زودی به علمی-پژوهشی تغییر خواهد کرد.
