سید حسن ناصری-دانشجوی رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان: پیشرفت روزافزون فناوری و اهمیت آن در زندگی‌هایمان، کم‌کم این نگرانی را نیز به‌وجود آورد که نکند همه ما روزی به آن اعتیاد پیدا کنیم؟ با نیم‌نگاهی به زندگی خودمان، به‌راحتی می‌توانیم به این موضوع اعتراف کنیم که بله، ما در خدمت فناوری هستیم، نه برعکس!
این آگاهی بیشتر از اینکه باعث تغییر رفتار شود، باعث شده تا بهانه‌ای برای کارهای نکرده، روابط از دست رفته و فرصت‌های سوخت‌شده داشته باشیم. اینگونه خیلی راحت رنج از دست دادن‌ها را به دوش فناوری می‌اندازیم؛ قرار نیست عوامل حواس‌پرتی اطراف ما از بین بروند، اتفاقا هرروز بیشتر می‌شوند.
کنار گذاشتن فناوری در هنگام انجام کارهای مهم روزانه هم نمی‌تواند به‌تنهایی ما را از حواس‌پرتی نجات دهد: تلفن همراه خود را خاموش کرده‌اید. با خودتان عهد بسته‌اید که یک ساعت به خواندن مقاله‌ای در مورد هوش مصنوعی و آینده‌ی بشریت بپردازید و بعد بروید سراغ پیام‌ها و اخباری که در فضای مجازی، دست‌به‌دست می‌شود. امیدوارانه کار را شروع می‌کنید. اما وسط کار متوجه می‌شوید که ای دل غافل! ده دقیقه است دارید در مورد کتاب «شب‌های روشن» داستایفسکی رؤیاپردازی می‌کنید و با خود می‌گویید چرا داستان این کتاب، تا این میزان غم‌بار پیش رفت؟
حالا فهمیده‌اید، برای اینکه آن‌طور که دوست داریم زندگی کنیم، انجام دادن کارهای درست کافی نیست، بلکه باید کارهای اشتباهی را هم که از مسیر دورمان می‌کنند کنار بگذاریم. همین حالا هم می‌دانیم باید چه‌کار کنیم. آنچه نمی‌دانیم این است که چه‌طور حواسمان پرت نشود.
اولین قدم این است که بفهمیم حوس‌پرتی از درونمان آغاز می‌شود. به‌قول چارلی مکسی، نویسنده کتاب «پسرک، موش کور، روباه و اسب»: « به‌نظرت عجیب نیست؟ ما فقط می‌تونیم بیرونِ خودمون رو ببینیم، ولی تقریبا همه چیزهای مهم درونمون اتفاق می‌افتن.»
حواس‌پرتی هم از این قاعده مستثنا نیست و با علائمی نظیر: اضطراب، نگرانی، گرسنگی، تحت فشار بودن، بی‌حوصلگی و بسیاری از هشدارهای دیگر، ما را لحظه‌ای به حال خودمان وانمی‌گذارد اما تاوان این همه حواس‌پرتی چیست؟
پژوهشگران به ما نشان می‌دهند که توجه و تمرکز، مواد خام برای خلاقیت و شکوفایی انسان‌اند. حواس جمع بودن یعنی اهتمام به انجام دادن کاری که می‌گویید انجام خواهید داد. افراد حواس جمع، همان‌طور که با دیگران صادق‌اند، با خودشان هم روراست‌اند. تصور کنید زندگی چه شکلی می‌شود اگر قدرت فوق‌العاده شما حواس‌جمع بودن باشد؟
دفترچه‌ای که در قسمت قبل کار خوانی از آن حرف زدیم بردارید. خاطرتان هست؟ همان دفترچه‌ای که در ادامه این مسیر به آن نیاز دارید. همان دفترچه‌ای که به شناخت هرچه‌بهتر خودتان، کمک خواهد کرد. همان دفترچه‌ای که روح، شخصیت، باطن و افکار شما را، در خود جای می‌دهد و به شما یاد‌آوری می‌کند که در شروع مسیر، چه‌کسی بودید و در ادامه چه‌کسی دوست دارید باشید. دفترچه تمرین خود را بردارید و پس از مقداری تلاش برای حواس‌جمعی، به تمرین‌های زیر پاسخ دهید.
حواستان پرت می‌شود؟ فدای سرتان! آمده‌اید که به‌موقع جلوی ضرر را بگیرید. پس دست از تلاش برندارید!
تمرین اول:
اگر حواس‌جمع بودید، زندگی چه‌شکلی می‌شد؟
برخی از پیشرفت‌های خاصی را بنویسید که در زندگی‌تان رخ می‌داد.
تمرین دوم:
یکی از کارهایی را که امروز انجام داده‌اید و شما را به/از آنچه واقعا می‌خواهید نزدیک‌تر یا دورتر کرده و نفعی که از این کار برده‌اید یا سود ازدست‌رفته آن را بنویسید.
سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی واحد اصفهان می‌کوشد با انتشار سلسله مطالب «کار خوانی»، مخاطبان خود را در مسیر رسیدن به شناخت بهتر خود، برای رسیدن به رضایت شغلی یاری کند. یادداشت‌های پیشین، با هشتگ کارـخوانی در شبکه‌های اجتماعی این سازمان به نشانی studentcity.isf@ قابل دسترسی است و یادداشت‌های آتی نیز، به معرفی کتاب «مدیریت توجه» اختصاص خواهد داشت؛ کتابی که راهنمایی است برای تصمیم‌گیری و عملی‌کردن تصمیم‌ها و به نتیجه رساندن هدف‌ها، تا نیرو و امیدی به خواننده ببخشد که برای وقت باقیمانده‌اش نقشه بکشد، جاه‌طلبی‌هایش را کشف کند و همان‌طوری زندگی کند که دوست دارد.
