تونی فیدل میگوید: «من دو بار برای ساختن آیفون تلاش کردم و همه داستان بار دوم را میدانند؛ چون دور دوم، دور موفقیت ما بود اما عده کمی از بار اول خبر دارند!»
او در کتاب «ساختن» شرح میدهد که وقتی با آدمهایی که تازه دانشگاه را تمام کرده بودند، یا داشتند کارشان را شروع میکردند صحبت میکرده، میدیده آنها هم دنبال همین هستند؛ دنبال فرصتی برای تأثیرگذاری و افتادن در مسیر ساختن چیزی عالی.
ولی در دنیای اطراف او هم، شبیه دنیای اطراف ما، چیزهای زیادی بوده که در دانشگاه، نه خبری از آنها بوده و نه آموزشش میدادند؛ مثلا اینکه چطور در محیط کار پیشرفت کنید، چطور چیزی بینظیر بسازید، چطور با مدیران سر و کله بزنید، و در نهایت یکی از آنها شوید.
مسائلی که به محض اینکه پایتان را از محیط دانشگاه بیرون بگذارید، محکم به صورتتان میخورد.
مهم نیست چه مدرکی دارید، همچنان نیاز است که معادل یک مدرک دکتری، برای هدایت نیمی از جهان و ساختن چیزی با معنا تبحر داشته باشید.
باید چطور کاری انتخاب کنم؟
برای چطور شرکتهایی باید کار کنم؟
چطور باید شبکه بسازم؟
اینها سؤالهای ثابتی است که تقریبا در سر هر تازه فارغالتحصیل، هر کارآفرین و هر رؤیابافی تاب میخورد و معمولا یک فرض وجود دارد: «اگر شما بتوانید کار درست را در جوانی پیدا کنید، میتوانید سطحی از موفقیت را برای خودتان تضمین کنید.» اما نایب رئیس ارشد بخش آیپاد در شرکت اپل میگوید: من تا ده سال از سیلیکون ولی لگد میخوردم و ده سال طول کشید تا توانستم چیزی بسازم که مردم واقعا آن را بخواهند.
در این روند، درسهایی بسیار دشوار، دردآور، زیبا، احمقانه، و کاربردی آموختم و توصیههایی دارم برای هر کسی که قرار است کاری تازه را شروع کند؛ اولیش این است:
بزرگسالی فرصت شماست برای خرابکاری مداوم. باید آنقدر بیاموزید تا کمتر خرابکاری کنید. پس وقتی به کارهای بسیار زیاد ممکنی که میتوانید برگزینید نگاه میکنید، نقطۀ درست شروع این است:
نپرسید: میخواهم چقدر پول دربیاورم؟
بپرسید: میخواهم چه چیزی بیاموزم؟
سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی واحد اصفهان، میکوشد با انتشار سلسله مطالب «کار خوانی»، مخاطبان خود را در مسیر رسیدن به شناخت بهتر خود، برای رسیدن به رضایت شغلی یاری کند. یادداشتهای پیشین، با هشتگ کارـخوانی در شبکههای اجتماعی این سازمان به نشانی studentcity.isf@ قابل دسترسی است و یادداشتهای آتی نیز، به معرفی کتاب «ساختن» اختصاص خواهد داشت؛ کتابی که راهنمایی نامعمول برای ساختن چیزهایی است که ارزش ساخته شدن دارند.