این پژوهش که در سال ۱۴۰۲ و در قلمرو مطالعاتی منطقه یک شهرداری اصفهان انجام شده، طی مدت هشت ماه و با مدیریت علمی مینا کشانی‌همدانی و همکاری پرستو داروئی (جغرافیا و برنامه‌ریزی)، الهام اسماعیلی و محمدسروش جوشش (معماری) به انجام رسیده است.
به گزارش ایسنا، مینا کشانی همدانی، مدیر علمی این پروژه، در توضیح روند اجرای طرح اظهار کرد: در گام نخست، مطالعات نظری و بررسی تجارب داخلی و خارجی در حوزه‌های مرتبط با سالمندان انجام شد، سپس تیم پژوهشی از طریق بازدیدهای میدانی و گفت‌وگوهای محلی با ساکنان منطقه یک، به جمع‌آوری اطلاعات پرداخت، همچنین مصاحبه‌های گروهی با سالمندان فعال شهر اصفهان و جلسات سنتز نخبگانی با حضور مدیران، جامعه آکادمیک و فعالان اجرایی حوزه سالمندی برگزار شد. این مراحل به استخراج چارچوب مفهومی نیازهای سالمندان در قالب مولفه‌های «شهر دوستدار سالمند» منجر شد.
وی افزود: در گام نهایی، مدل مفهومی طراحی مرکز اجتماعی سالمندان اصفهان با تأکید بر گذران اوقات فراغت تدوین شد، سپس سناریوهای مختلف برای برنامه عملیاتی و الزامات معماری این مرکز ارائه شد تا به‌عنوان راهنمای اجرایی در اختیار کارفرما و مجریان آتی طرح قرار گیرد.
در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری (TUF)، از میان ۱۳۰۰ اثر دریافتی در چهارده محور اصلی، این طرح در محور مطالعات اجتماعی و فرهنگی به‌عنوان یکی از سیزده طرح برتر از بین ۲۳۲ طرح ارسالی انتخاب شد. در نهایت، پس از مرحله داوری نهایی، این پژوهش موفق به کسب رتبه اثر برگزیده جشنواره شد. این طرح در هفدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی نیز شرکت داده شده است و در حال حاضر در مرحله داوری قرار دارد.
انتخاب این پژوهش در جشنواره‌های بین‌المللی، نشان‌دهنده اهمیت توجه به نیازهای سالمندان در برنامه‌ریزی شهری و حرکت به سمت توسعه شهرهای دوستدار سالمند است. دستاوردهای این تحقیق، می‌تواند الگویی برای دیگر کلان‌شهرهای ایران در جهت ایجاد مراکز اجتماعی ویژه سالمندان باشد.
